O χορός γεννήθηκε ως ανθρώπινη ανάγκη να υμνίσει τους θεούς, να εκφράσει τα συναισθήματά του και κυρίως να επικοινωνήσει! Στο άκουσμα της μουσικής, είναι δύσκολο να μην αντιδράσει το σώμα μας... Μελέτες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τους δυνατούς ήχους σαν απότομες μετακινήσεις και προσπαθώντας να ισορροπήσει το σώμα, του δίνει εντολή για κίνηση. Όλη αυτή η διαδικασία προκαλεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες, μια έντονη αίσθηση ευχαρίστησης που πλημμυρίζει τον οργανισμό! Χωρίς τον χορό, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι καν αν θα υπήρχε ζωή...
Πιθανότατα να μοιάζαμε περισσότερο με ρομπότ... Χωρίς αισθήματα, χωρίς εγκέφαλο και περιθώρια ανάπτυξης ικανοτήτων, χωρίς εξέλιξη, χωρίς φαντασία, προγραμματισμένοι να πράττουμε καθημερινά με συγκεκριμένο τρόπο για βασικές και προκαθορισμένες λειτουργίες... Δεν θα υπήρχε η λέξη <<διασκέδαση>>! Βέβαια, αν είχαμε συνηθίσει με αυτόν τον τρόπο ζωής, δεν θα είχαμε αντιληφθεί την απουσία του χορού... Αν όμως ξαφνικά μας στερούσαν τον χορό, θα έπαυε να υφίσταται ο ρυθμός!
Ο ρυθμός αλλάζει ακόμη και στις καθημερινές μας κινήσεις... Ποιος μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του ερωτευμένο και να μη νιώθει την ανάγκη να χαρίσει ένα απαλό χάδι με διαφορετικό ρυθμό, από το χάδι που θα έδινε σε κάποιον άλλο; Ποιος θέλει να του στερηθεί το δικαίωμα της δημιουργίας και της ελευθερίας; Είναι σπάνιο να μην υπάρχει άτομο που να μην ενδιαφέρεται να αναπτύξει έστω και μία δεξιότητα στη ζωή του... Αν ξαφνικά αυτή η επιλογή δεν υπήρχε;
Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να σκέφτεται και να λειτουργεί ελεύθερα... Η λειτουργία συνοδεύεται από την κινησιολογία του σώματός του... Ο χορός είναι αποτέλεσμα αυτής της κινησιολογίας...
«Tα συναισθήματα ζωντανεύουν και παίρνουν την μορφή των λέξεων. Αν οι λέξεις δεν αρκούν, μιλάμε με αναστεναγμούς. Αν οι αναστεναγμοί δεν αρκούν, τα τραγουδάμε. Αν το τραγούδι δεν είναι αρκετό, τότε ασυνείδητα τα χέρια μας τα χορεύουν και τα πόδια μας χτυπούν στον ρυθμό». «Ο χορός είναι έκφραση δυνατή. Μιλάει στην γη και τον ουρανό. Μιλάει για τη χαρά μας, τους φόβους και τις επιθυμίες μας. Ο χορός μιλάει για το άπιαστο, παρόλα΄αυτά αποκαλύπτει την σκέψη ενός ανθρώπου και το ταμπεραμέντο και τον χαρακτήρα ενός λαού. Όπως πολλοί πολιτισμοί στον κόσμο, οι ιθαγενείς της Ταϊβάν χορεύουν σε κύκλο. Οι πρόγονοί τους πίστευαν ότι τα κακά πνεύματα θα απομακρύνονταν από τον κύκλο. Κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου μοιράζονται την ζεστασιά ο ένας του άλλου και κινούνται με κοινούς παλμούς. Ο χορός φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Ο χορός πραγματοποιείται στο σημείο τομείς παραλλήλων. Οι κινήσεις εξαφανίζονται καθώς συμβαίνουν. Ο χορός υπάρχει μόνο εκείνη την φευγαλέα στιγμή. Είναι πολύτιμος. Είναι μια μεταφορά της ίδιας της ζωής. Σε αυτή την ψηφιακή εποχή κινούμενες εικόνες μπορούν να πάρουν εκατομμύρια μορφές. Έχουν ενδιαφέρον. Αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν ποτέ τον χορό γιατί οι εικόνες δεν αναπνέουν. Ο χορός είναι γιορτή της ζωής» Lin Hwai-Min
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου