Οι Χριστιανοί, παρέες παρέες βγαίνουν ακόμη στην εξοχή παίρνοντας μαζί τους νηστίσιμα φαγητά διασκεδάζοντας και χορεύοντας. Τα κούλουμα από τόπο σε τόπο γιορτάζονται διαφορετικά. Παντού όμως συνοδεύονται από κέφι, χορό και τραγούδι!
Η ανάγκη των ανθρώπων όμως...
να δηλώσουν την διαφορετικότητά της καταγωγής τους, δημιούργησε παραδόσεις σε κάθε γωνιά της χώρας. Κάποιες από αυτές περιέχουν δημοτικούς χορούς και τραγούδια ακόμη και κατά την περίοδο της μεγάλης νηστείας! Για παράδειγμα, στην Θράκη, την Κυριακή των Βαΐων τα κορίτσια φτιάχνουν στεφάνια από τα βάγια που τους δίνει ο παππάς στην εκκλησία και τα ρίχνουν στο ρέμα. Η κάτοχος του στεφανιού που θα έφτανε πρώτο στη ρεματιά, φιλοξενεί τις υπόλοιπες στο σπίτι της, όπου διασκεδάζουν χορεύοντας και τραγουδώντας παραδοσιακά τοπικά κομμάτια...
Στη Θεσσαλία νεαρά κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές πραγματοποιούν ομαδικά ιερές πομπές στα χωριά, ξεκινώντας από την εκκλησία, για να πάρουν την ευλογία, κι έπειτα γυρνούν όλο το χωριό καταλήγοντας ξανά στην εκκλησία όπου χορεύουν τραγουδώντας τελετουργικά το εθιμικό τους τραγούδι “Σταύρι, Σταύρι βότανε” την Κυριακή της Σταυροπροσκηνύσεως. Ακόμη και στις κεντρικές, αλλά και τις βόρειες περιοχές της Ελλάδας, το έθιμο του Λαζάρου πραγματοποιείται από έφηβες κοπέλες που ακόμη κι αν τραγουδούν κάποιο μοιρολόι, συνοδεύεται από κάποιον αντίστοιχα πένθιμο χορό της περιοχής...Για πολλούς η διασκέδαση και ο χορός ξεκινά αμέσως μετά την Ανάσταση!
Το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα γίνεται η Δεύτερη Ανάσταση, η Αγάπη... Όλοι οι πιστοί ανταλλάσσουν “το φίλημα της αγάπης”, ενώ ο παππάς τους μοιράζει από ένα κόκκινο αβγό! Αμέσως μετά την Αγάπη, στον περίβολο του ναού, στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας, στήνεται ο χορός με πρώτο τον παππά και μετά τους πιστούς κατά σειρά ηλικίας... (παράδοση στην Μακεδονία και τον Πόντο για κάθε εορτή...)
Στην Κέρκυρα, από το Μεγάλο Σάββατο με την πρώτη Ανάσταση, ξεκινούν να πέφτουν κατά χιλιάδες πήλινα δοχεία γεμάτα νερό στους δρόμους...Είναι οι “μποτίδες”! Στη Σύρο Καθολικοί και Ορθόδοξοι γιορτάζουν μαζί το Πάσχα... Στη Χίο η νύχτα ξημερώνει με τον γνωστό πλέον ρουκετοπόλεμο!Στην Κρήτη, πριν την Ανάσταση, όλα τα παιδιά μαζεύουν ξύλα κι ό,τι μπορεί να καεί και τα αφήνουν στα προαύλια των εκκλησιών. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα βουνό από ξύλα και στην κορυφή τους τοποθετούν ένα σκιάχτρο που απεικονίζει τον Ιούδα. Μόλις ακουστεί το “Χριστός Ανέστη” βάζουν φωτιά και τον καίνε... Σε κάθε δήμο και περιοχή της χώρας ο ουρανός γεμίζει πυροτεχνήματα και οι καμπάνες χτυπούν συνεχώς... Όλοι μαζεύονται από το βράδυ του Μ. Σαββάτου για το παραδοσιακό τραπέζι της “μαγειρίτσας” και στο ξημέρωμα του Πάσχα το σούβλισμα του οβελία συνοδεύεται από χορούς που αναβιώνοντας και περνούν από γενιά σε γενιά...
Κάθε μέρος, και ένα διαφορετικό έθιμο,
για να γιορτάσουμε την πιο μεγάλη γιορτή!!!
Χρόνια Πολλά και...
Καλή Ανάσταση!!!!
Δείτε επίσης:
 |
| Γνωρίστε κι εσείς την εμπειρία της συμμετοχής σε έναν Διαγωνισμό Χορού! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου