Στο χορό η πειθαρχεία είναι απαραίτητη εκκίνηση και βέβαια η έκφραση είναι κεντρικό σημείο. Η απελευθέρωση είναι το όραμα – ο σκοπός.
Στον χορό πειθαρχείς, εκφράζεσαι και στο τέλος απελευθερώνεσαι.
Ο χορός μας διδάσκει κάτι πιο ουσιαστικό πέραν της πειθαρχίας σε αυτόν όπως:
Την
ειλικρίνεια. Το
σώμα του ανθρώπου δεν λέει ψέματα.
Την
απόλαυση μέσα από τον πόνο.
Το σώμα μας κινείται σε κάποιο ρυθμό
απαλό ή γρήγορο. Δεν αντιστέκεται,
αφήνεται. Απολαμβάνει, ακόμη και αν
πονάει από την προσπάθεια για την πλήρη
εκμετάλλευση όλων των μυών.
Την αυτογνωσία. Η υπέρτατη ευτυχία για το σώμα που χορεύει είναι να φτάσει στην πλήρη γνώση και της πιο μικρής πτυχής του. Το μυαλό και η καρδιά συντονίζονται με κάθε κύτταρο κι έτσι μέσα από αυτή την ολοκληρωτική έκφραση, προσπαθεί, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μουσικής, να κερδίσει την απελευθέρωση. Μια σχεδόν συγκινητική απελευθέρωση διότι είναι ευάλωτη, είναι ειλικρινής, είναι ανοιχτή και ταυτόχρονα πανέτοιμη για κάθε πρόκληση. Και αυτή την απελευθέρωση νιώθει ο χορευτής σε κάθε εποχή, σε κάθε συνθήκη, σε κάθε μουσική.
Την
έκθεση, τη δοκιμή.
Συντονίζεσαι άρρηκτα, προσαρμόζεσαι,
προετοιμάζεσαι, γυμνάζεσαι, εξασκείσαι
συνεχώς και τέλος απολαμβάνεις κάθε
προσωπική ή ομαδική παράσταση με κοινό
– κριτή τον οποιοδήποτε καλοπροαίρετο
ή κακοπροαίρετο θεατή. Γιατί ο κάθε
καλλιτέχνης όπως και ο χορευτής έχει
ανάγκη να έχει κοινό, διαφορετικά ο
νόμος της έκφρασης δεν τηρείται.
Προσαρμογή.
Ο αποκλειστικός στόχος του χορού είναι,
μέσω της αφοσίωσης του χορευτή σε αυτόν,
να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε εσωτερικά
ή εξωτερικά εμπόδια από τον ίδιο μας τον
εαυτό ή από τους άλλους.
Όπως προαναφέραμε, τα στοιχεία που μας διδάσκει ο χορός είναι, η ειλικρίνεια, η απόλαυση μέσα από τις δυσκολίες, η αυτογνωσία, η τολμηρή έκθεση και τέλος η προσαρμογή και αφοσίωση. Επίσης μας βοηθάει να αξιολογούμε με νηφαλιότητα και κατανόηση τις παλιές ιδέες και να βρούμε νέες. Να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας στις νέες συνθήκες, να προσαρμοστούμε, να αφοσιωθούμε με συνέπεια, να ξεπερνάμε τα εμπόδια από μας τους ίδιους, ή άλλους. Nα πιστεύουμε σε μας και να τολμάμε χωρίς να φοβόμαστε την κριτική. Την οποιαδήποτε κριτική στο δικό μας χορό της ζωής!
Αρωγός, σε όλον αυτόν τον δύσκολο δρόμο μας, είναι ο δάσκαλος. Ο καθοδηγητής, ο προπονητής ο οποίος είναι ένας από τους πιο ισχυρούς υποστηρικτές και βοηθούς μας. Ο δάσκαλος μάς βοηθά να ανακαλύψουμε και να αποκαλύψουμε τον αληθινό μας εαυτό, τα δυνατά και αδύνατα σημεία του. Μας βοηθά να δημιουργήσουμε νέους στόχους πιο αντιπροσωπευτικούς, να τολμήσουμε, να ξεπεράσουμε εσωτερικά και εξωτερικά εμπόδια και να τα επιτύχουμε όλα αυτά με σχέδιο, αφοσίωση και γενναιότητα, αψηφώντας κάθε κακοπροαίρετη κριτική. Άλλωστε είναι γνωστό ότι το πιο σημαντικό πράγμα πέρα από την πειθαρχεία και την δημιουργικότητα, είναι η δύναμη της τόλμης. Εμπρός λοιπόν, η πίστα είναι δική σας! Για να χορέψεις δε χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας!!!