Απασχόληση Με Μια Τέχνη

Η πρώτη φροντίδα του ανθρώπου στην κοινωνία, είναι η απόκτηση βιοποριστικών αγαθών, η οποία θα του εξασφαλίσει μια άνετη και ανέμελη περίοδο ζωής.Απ' την αρχαιότητα, σε μια κοινότητα όλοι φρόντιζαν με τις ασχολίες τους, είτε καλλιεργώντας τη γή, είτε με τη κτηνοτροφία ή αλιεία, είτε με άλλα επαγγέλματα, να αποκτήσουν ευμάρεια και ένα εύπορο τρόπο ζωής, που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες τους.
  Μιά πόλη, έχοντας αποκτήσει ισχυρή οικονομία και περίσσεια προϊόντων, της δίνεται τότε η δυνατότητα να αναπτύξει τις τέχνες και τον πολιτισμό, με αποτέλεσμα να γίνει θέλγητρο και να δέχεται επισκέψεις από άτομα που έρχονται από άλλα μέρη του κόσμου.
  Έτσι στην πόλη αυτή, ένας πολίτης της, διαλέγει να ασχοληθεί με την ζωγραφική, άλλος με τη γλυπτική, άλλος με τα συγγράμματα, άλλος με τη μουσική και ένας άλλος με τον χορό.
  Ένας που εγγράφεται σε σχολή χορού, μαθαίνει τον ρυθμό της μουσικής που υπάρχει στην εποχή του και συνάμα μαθαίνει τους βηματισμούς και τις κινήσεις του σώματος που ανταποκρίνονται στο άκουσμα των ήχων που παίζονται σε κάθε στιγμή. Οι πρώτες κινήσεις ποδιών και χεριών, είναι αυτές που αποτελούν το αρχικό στάδιο του κάθε χορού, είναι στην αρχή εύκολες, αλλά με την χορευτική πρόοδο του καθενός, που συντελείται με συνεχή εξάσκηση, ακολουθεί ένα σύνολο πιό περίτεχνων κινήσεων του σώματος, όπου προσδίδουν στον χορευτή ευλυγισία και καλαισθησία.
  Ο ασχολούμενος λοιπόν, προχωρώντας με επιμέλεια και συνεχή γυμναστική σε όλα τα επίπεδα του χορού, φθάνει στο τελικό στάδιο, όπου έχει βελτιώσει την εικόνα της κορμοστασιάς του και οι χορογραφίες του εκθαμβώνουν τα βλέμματα των θεατών, από το ευχάριστο θέαμα που προσφέρει. Τότε το αποτέλεσμα των χορευτικών ενεργειών του αποτελεί τέχνη, γιατί το σώμα του κινείται με ζωηρότητα, ευλυγισία, ταχύτητα και ανάλογα με τον τρόπο κίνησής του δημιουργείται μιά πηγή έκφρασης διαφόρων συναισθημάτων που μαζί με τον ρυθμό της μουσικής, αυτά καταλήγουν και γίνονται αποδεκτά από το κοινό που τον παρακολουθεί. Ο τρόπος του καλλιτέχνη, τη στιγμή που εκφράζεται, αποτελεί απόλαυση γιά τον καθένα μας που τον βλέπει και έχει μιά δημιουργικότητα καλαισθησίας που συντελεί και αυτός στην ανάπτυξη του πολιτισμού. Κάθε ενέργεια που οδηγεί στην αίσθηση της ομορφιάς και των καλών αισθήσεων, σφυρηλατεί και αναπτύσσει ένα ευγενικό και αδαμάντινο χαρακτήρα ο οποίος κάνει τον καλλιτέχνη να είναι προσφιλής και αγαπητός απ' όλους. Η συνεχής του απασχόληση με την τέχνη του χορού, τον βελτιώνει συνεχώς, όπου υπάρχει δυνατότητα να τον κατατάξει ανάμεσα στους άριστους και να τον καταστήσει πασίγνωστο, έχοντας λάβει την ανταμοιβή των προσπαθειών του και την εκτίμηση του κόσμου.
  Φθάνοντας σε μεγάλη ηλικία, όταν έρχεται η στιγμή της απόσυρσης, θα αισθάνεται ευχαρίστηση γιά την προσφορά στην τέχνη που αγάπησε και θα δέχεται την αγάπη και την καταξίωση των συνανθρώπων του.